10th Sing: Drive of Revenge

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011



Σήμερα έχω όρεξη να σας μιλήσω για ένα άλλο Τερατικό Χαρακτηριστικό. Πολλοί έχουν ασχοληθεί μαζί του, κάποιοι το θεωρούν σημάδι κατωτερότητας, άλλοι πιστεύουν ότι σερβίρεται καλύτερα κρύο ενώ ορισμένοι είναι της άποψης ότι είναι εξαιρετικά ανήθικο και πρέπει να αποφεύγεται γιατί εκφράζει ξεκάθαρο μίσος. Είναι προφανές ότι μιλώ για την εκδίκηση νομίζω.

Σε όλους έχει υπάρξει κάποιος άνθρωπος στην ζωή του (οι και περισσότεροι βέβαια) τον οποίο θελήσαμε να εκδικηθούμε, σωστά? Όμως το κάναμε? Πήραμε το αίμα μας πίσω? Είναι άραγε η εκδίκηση ένας αποτελεσματικός τρόπος να ξεσπαθώσεις?

Πείτε με κατώτερο, πείτε με ανήθικο. ΝΑΙ είναι.- Μπορεί να περνάς από το στάδιο της ταπείνωσης για να πας σε αυτό της εκδίκησης αλλά νομίζω ότι είναι καλύτερο να φτάσεις στην ταπείνωση μέσω της εκδίκησης παρά μέσω της κλαψουμουνίασης. Έχει μία άλλη ικανοποίηση, πως να το κάνουμε. Επομένως θα πέσεις που θα πέσεις, ας πέσεις με στυλ τουλάχιστον, (αυτό είναι Νόμος, θα σας τα πω άλλη φορά!).

Οπότε μιας και δεν μου αρέσει να κρύβομαι, εκτός αν υπάρχει κάποιος καλός λόγος, θέλω να σας ενημερώσω ότι όσο κι αν δεν μου φαίνεται είμαι εξαιρετικά εκδικητικός άνθρωπος -εμ παρδόν τέρας ήθελα να πω :P. Αν είστε και εσείς κάπως έτσι έχω να σας προτείνω κάτι: Απλά να δίνετε στους άλλους την ευκαιρία να επανορθώσουν. Οι άνθρωποι μπορούν να μας εκπλήξουν μερικές φορές - και όχι μόνο με κακό τρόπο.

Αν δεν είστε έτσι και τα δέχεστε όλα κάπως πιο παθητικά, θα σας πρότεινα να αλλάξετε. Κι αν όχι να γίνεται εκδικητικοί, γιατί όπως και να το κάνουμε αν ήμασταν όλοι εκδικητικά πλάσματα θα την είχαμε πατήσει, τουλάχιστον να μην είστε απλοί αποδέκτες κάποιου ηλίθιου περίγυρου. Γιατί να κάθεστε και να ανέχεστε τον οποιονδήποτε αφού δεν υπάρχει κανένας λόγος και κανένα όφελος?

Επιπλέον είμαι της άποψης πως μία συγνώμη δεν κάνει απολύτως τίποτα απλά να δίνει το back up σε αυτόν που την λέει να έχει δικαίωμα να κατηγορήσει τον άλλο: "Εγώ σου ζήτησα συγνώμη, από κει και πέρα δικό σου το πρόβλημα"  ή "Απαπαπαπαπαααα, τι ακατάδεκτος, ούτε την συγνώμη μου δεν δέχεται.". Δεν λέω να μην συγχωρείτε κάποιον απλά να το κάνετε με πολύ μεγάλη προσοχή και σύνεση. [εξομολόγηση mood on] Εγώ ας πούμε είμαι στο άλλο άκρο νομίζω, παίζει να μην έχω συγχωρήσει σχεδόν ποτέ πραγματικά. ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν αποτελώ πρότυπο μίμησης. [/εξομολόγηση mood off]. Τέλος ας μην πιάσω καλύτερα το κεφάλαιο πρώην, θα γίνω κακός.

Άλλωστε δεν φταίω εγώ, I was born this way! :awesome:


Θα ήθελα πολύ την άποψη σας για το θέμα! Το θεωρείτε ανήθικο? Σας δίνει ικανοποίηση? Έχετε εκδικηθεί κάποιον/α??

Χορέψτε βρε να μάθω τις απόψεις σας!
Καλό μεσημέρι, πάω να φάω!

10 χόρεψαν μαζί του:

K. είπε...

Συμφωνώ απίστευτα μαζί σου, παρ'όλο που είμαι της άποψης ότι what goes around...comes around. Εννοώ πολύ απλά ότι όταν εκδικήσε απλά σου επιστρέφεται και δεν ψήνομαι να με πάει γαμιώντας για το υπόλοιπο της ζωής μου. Αλλά επειδή μετά από ένα σημείο και μετά το γυρνάς σε περίγυρους, και άτομα ανούσια για τη ζωή μας, συμφωνώ απόλυτα.
Αλλά πες μου Λάζαρε, που βρίσκεις τη δύναμη να "διώξεις" κάποιον από τη ζωή σου ενώ τον αγαπάς απίστευτα αλλά ταυτόχρονα σε καταστρέφει κιόλας???
Πες μου που τη βρίσκεις, να πάω να τη βρω κι εγώ μπας και αισθανθώ επιτέλους καλά!
Ιm a big fun of yours!
xxx
Κ.

Irène είπε...

"[εξομολόγηση mood on] Εγώ ας πούμε είμαι στο άλλο άκρο νομίζω, παίζει να μην έχω συγχωρήσει σχεδόν ποτέ πραγματικά. ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν αποτελώ πρότυπο μίμησης. [/εξομολόγηση mood off]" Αν ήσουν ο μόνος ξέρεις πόσο γαμάτος θα ήταν αυτός ο κόσμος; :Ρ

Βασικά είναι σχετικά βαρετό να σκέφτεσαι τι θα κάνεις και πως θα φερθείς (σχετικά με την εκδίκηση). Ο_Ο
Στο τέλος όλοι την παθαίνουν από μόνοι τους, άρα δεν μπαίνω στον κόπο. ΟΚ, δεν αρνούμαι πως η ιδέα και μόνο κάποιες φορές είναι υπερβολικά γλυκιά... Αλλά, duh, βαριέμαι να την εφαρμόσω! :P
Δεν εκδικούμαι, αλλά ούτε συγχωρώ. Αγνοώ. :3
Dewa mata ne! ^__^

PS. Να φας; ο.Ο Στο λαιμό να σου κάτσει. -.- Τέρας! :Ρ

Lazarus είπε...

AmeLie, χαίρομαι που συμφωνείς!

Με ρωτάς πως βρίσκεις την δύναμη, ενώ στην ουσία πρέπει να σκεφθείς αν θες όντως να διώξεις αυτό το άτομο. Γιατί για να μην έχεις την δύναμη από μόνη σου, ή δεν θες να το τελειώσεις ή δεν έχεις ακόμη το θάρρος να φύγεις. Ότι και από τα δύο αν συμβαίνει την δύναμη θα την βρεις μόνη σου μέσα σου όταν πρέπει.

Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου.
Τερατοφιλί!!

Lazarus είπε...

Αγαπητή Irène,

Αι σταδιάλα καλή μου, που να μου κάτσει στον λαιμό! Πάντως άμα το σκεφθείς σε κάποιους ανθρώπους κάτω από ορισμένες περιπτώσεις, το να τους αγνοείς είναι η χειρότερη τιμωρία. Οπότε καταλήγουμε στο ίδιο!

K. είπε...

Πφφφφ. Αρά αφού ακόμη δεν έχω βρει τη δύναμη, προφανώς δεν ήρθε η ώρα.
Μα πόσο δειλή μπορεί να είμαι anyway?
Thanx for reply!
xxx
Κ.

La Romantique είπε...

Someday, we will forget the hurt, the reason we cried and who caused us pain. We will finally realize that the secret of being free is not revenge but letting things unfold in their own way and time.

^Quote από κάποιον unknown. :p
Όποιος κι αν είναι, θα συμφωνήσω μαζί του. :)
Γενικά (μέχρι τώρα) δεν είμαι της εκδίκησης. Απλώς από κάποιο σημείο κι έπειτα αρχίζω να "διαγράφω" ανθρώπους από τη ζωή μου. Μετά από πολλές ευκαιρίες που δίνω και βλέπω πως δεν τις αξίζουν. Βασικά μπορεί αυτό να είναι και χειρότερο. Δεν ξέρω... :/ Αλλά όπως κι εσύ "I was born this way"

Liz είπε...

Χμ.. Εκδίκηση ε; Ποτέ δεν "εκδικήθηκα" κάποιον.
Καλώς ή κακώς δε θέλω να πέφτω σε αυτή την παγίδα. Πιστεύω πως θα επιφέρει πιο πολλά προβλήματα παρά θα με βοηθήσει.

Βέβαια με εκνευρίζει όταν με εκμεταλλεύονται ή όταν δε με σέβονται, πράγμα που συμβαίνει από ανθρώπους που δεν το περιμένω και -ευτυχώς ή δυστυχώς;- δεν είναι ιδιαίτερα κοντινοί μου άνθρωποι.
Πρόσφατα μου συνέβη κάτι τέτοιο που με εκνεύρισε. Πολύ.
Τι έκανα όμως; Αυτό που κάνω πάντα. Παραμένω η ίδια Who am I, όσο ίδια μπορεί να μείνει μια Who am I, χαμογελάω και το παίζω όσο ηλίθια θέλει ο άλλος. Μέσα μου όμως ξέρω την αλήθεια και αυτό το άτομο σίγουρα είναι στην black list μου, κι ας μην το ξέρει.

Το θέμα της συγχώρεσης είναι μεγάλη υπόθεση που καλύτερα ας μην αναλύσω τώρα. Το ποστ μου είναι ήδη τεράστιο. :Ρ


Τα λέμε τερατίνι. ;)

Lazarus είπε...

AmeLie, δε3ν νομίζω ότι λέγεται δειλία, απλά είναι καλύτερο να κάνεις πράγματα που σου βγαίνουν. Τώρα αν απλά το χρησιμοποιείς αυτό για να παίρνεις αναβολή για κάτι αυτό ναι είναι δειλία. Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ!

Φιλιά πολλάαα!

Lazarus είπε...

La Romantique,

δεν διαφωνώ μαζί σου. Κι εγώ διαγράφω ανθρώπους από την ζωή μου και μάλιστα όχι και πολύ δύσκολα, πίστεψε με. Απλά στο μεσοδιάστημα ανταποδίδω τα χρωστούμενα. :P

Yeaaah, you were born this way, μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι!
Τα λέμεεεε!

Lazarus είπε...

Who am I?,

Πως αντέχεις πες μου? Πως αντέχεις απλά να το κρύβεις? Και δεν σε ρωτάω ειρωνικά - όλως παραδόξως :Ρ - αλλά θέλω να μου πεις πως το κάνεις.

Δεν θα μπορούσα ποτέ να το κάνω!
Καλό σου βράδυ!!

Δημοσίευση σχολίου